Peelingi chemiczne

Peelingi chemiczne

Co to jest

(Peel z ang. - złuszczać) Polegają na usunięcie zmian chorobowych i kosmetycznych znajdujących się w naskórku i skórze właściwej. Zależnie od głębokości działania peelingi dzielimy na: powierzchowne -złuszczanie kosmetyczne (np. kwas migdałowy) oraz wykonywane przez lekarzy średnio-głębokie i głębokie.

Rodzje peelingów

Mechaniczne - MIKRODERMABRAZJA, chemiczne - KWASY , fizyczne - KRIOTERAPIA oraz mieszane

Wskazania 

Objawy posłonecznego starzenia się skóry: piegi, rogowacenie, przebarwienia, plamy, zmarszczki oraz łojotok, skóra matowa, pomocniczo w trądziku, blizny potrądzikowe, płytkie zmarszczki, rozstępy, blizny po oparzeniach.

Rodzaje kwasów

Są to związki chemiczne o właściwościach złuszczających róznego stopnia. Ich działanie zależy od stężenia, pH oraz czasu ekspozycji na skórze. 

  • Alfa-hydroksykwasy: glikolowy, mlekowy
  • Beta-hydroksykwasy; kwas salicylowy
  • TCA kwas trójchlorooctowy
  • Karbolowy(fenol)
  • Wit.A (retinol)
  • Rezorcyna
  • Roztwór Jessnera

Działanie

Kwasy o stężeniu wyższym, stosowane w gabinecie lekarskim mają zdolność rozluźniania połączeń między komórkami skóry, ułatwiając zatrzymywanie wody, w wyniku czego dochodzi do lepszego nawilżenia. Zmniejsza się grubośc warstwy rogowej naskórka, następuje wygładzenie. Ponadto w skórze właściwej aktywowane są substancje odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowego napięcia i gęstości skóry, min. elastyna i kolagen.

Przebieg zabiegu

Na umyta i osuszoną skórę nakłada się kwas w formie płynu lub żelu. Czas aplikacji zależy od rodzaju wybranego kwasu i jest kontrolowany przez lekarza. Następnie lekarz neutralizuje kwas i może nałożyć krem regenerujący lub maskę nawilżającą. W zależności od stężenia użytego kwasu, następuje różnego stopnia, kontrolowane złuszczenie naskórka i warstw skóry właściwej. Wytwarzanie nowych komórek naskórka i skóry właściwej następuje "od dołu" pokrywając stopniowo usuwane tkanki (odwrotnie jak w mikrodermabrazji), powstają nowe włókna kolagenowe. Proces trwa od 4-14 dni.

Efekt

W widoczny sposób zmniejsza się łojotok i poziom natłuszczenia skóry a pory ulegają znacznemu zwężeniu. Zabieg działa wygładzająco i napinająco. Spłyca drobne zmarszczki, rozjaśnia przebarwienia, spłyca blizny oraz poprawia koloryt skóry. Efekt utrzymuje się jeszcze długo po kuracji.

Czy peeling kwasami jest bolesny

Kwasy w wysokich stężeniach wywołują podczas zabiegu silne uczucie pieczenia, które można łagodzić przez włączenie zimnego nawiewu. Pieczenie utrzymuje się do kilku minut.

Jak często wykonuje się zabieg

W celu osiągnięcia optymalnego efektu zaleca się wykonanie minimum 3 zabiegów w odstępach ok. 2-3 tygodni. Zabieg trwa od 0,5 do 1 godz. Ilość zabiegów i częstość ich wykonania przypadająca na pełna kurację zależy od rodzaju zastosowanego kwasu i efektu jaki chcemy osiągnąć.

Zalecenia po zabiegu

Bezpośrednio po zabiegu można stosować kremy przyspieszające regenerację naskórka. Nie należy również nakładać makijażu. Zachować co najmniej 2-tygodniowy odstęp pomiędzy kolejnym zabiegiem estetycznym lub kosmetycznym. Bezwzględnie zabrania się opalania (słońce, solarium) przez okres co najmniej 1 miesiąca, ponieważ może to doprowadzić do powstania przebarwień. Podstawową zasadą po zabiegu jest stosowanie kremów ochronnych z wysokimi filtrami przeciwsłonecznymi (UV30,40,50) oraz nawilżanie skóry. Należy pamiętać również o wypijaniu min. 2 l płynów dziennie.

Działania uboczne

Jest to zabieg bezpieczny o bardzo niskim odsetku działań ubocznych do których należą: przebarwienia i rumień. Są one przede wszystkim spowodowane brakiem stosowania ochrony przeciwsłonecznej. Ponadto bezpośrednio po zabiegu występuje uczucie pieczenia, ciepła i "ściagnięcia" skóry, które stopniowo przemijają.

Przeciwwskazania

Ciąża, infekcje skórne typu opryszczka, ropne zmiany zapalne, brodawki płaskie. Kuracja preparatami izotretinoiny w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Nawracające infekcje paciorkowcowe (angina, reumatyzm), obecność świeżych blizn, leczenie promieniami UV w ostatnim czasie. Oparzenia, skłonność do keloidów. Ponadto silne zaburzenia rytmu serca, epilepsja i porfiria oraz przyjmowanie leków hamujących metabolizm wątroby.